We hebben geluk gehad afgelopen zondag. Onze vlucht naar Kilimanjaro vanaf Schiphol was weliswaar een uur vertraagd, maar we vertrokken in ieder geval nog. Toen we aankwamen om half 11 was het nog steeds 26 graden. Zo'n 30 graden verschil met Nederland. Solomon, Vaileth en Linda (inmiddels 3 jaar) stonden ons op te wachten. Anna hoorde een klein stemmetje: "Anna!", Linda dus. Het was meteen weer liefde tussen die 2. Ik werd door de douane gesommeerd al mijn koffers open te maken. In 3 van de 4 zaten voornamelijk kadootjes, kaas en chocola, dus ze vonden het maar vreemd.
Om 12 uur kwamen we eindelijk aan bij Rene en Christine. We logeren in hun geweldige guesthouse achter in de tuin. Heerlijk om elkaar weer te zien. Verder ben ik voornamelijk bezig geweest met sociale contacten en alle etenswaren distribueren. Ik had namelijk ook nog ongeveer 10 kilo Wursten en Weinachtenchocola meegekregen van duitse mensen die in Moshi gewoond hebben.
Vanmorgen hebben we gerend, om 7.30, maar toch was het al heet. En heb ik de Kilimanjaro mogen aanschouwen, prachtig!
Kortom, het is heerlijk om terug te zijn. Het is zo vertrouwd en we voelen ons erg welkom. Ik werd zelfs omhelsd door de dames van de Woodland, de buurtsuper. Wel heel jammer dat we met een gebroken gezin zijn. We missen Gaspard en Isabelle, het was leuk geweest om alles samen weer te herkennen.
Morgen vertrekken we met 3 gezinnen richting Pangani, aan de Indische Oceaan. Zondag komen we terug en dan hebben we nog een week.
