Gaspard moet een stent laten plaatsen in 1 van de ergste vernauwingen. Dat gaat a.s. vrijdag gebeuren. Het is dezelfde soort ingreep als de hartcatheterisatie, maar dan wordt er een soort ballpenveertje geplaatst op de plek van de vernauwing. Hiermee wordt het vat weer beter doorgankelijk. Er bestaat de mogelijkheid dat dit weer dicht gaat zitten (in 20% van de gevallen), maar dat gaat meestal geleidelijk, dus dan is er hopelijk tijd genoeg om terug naar Nederland te gaan voor een nieuwe ingreep.
We zien dit maar weer als een extra argument om een jaartje gas terug te nemen. En niet als een signaal dat we niet moeten gaan. Tegenslagen horen erbij.
De meiden beginnen er langzamerhand toch wel zin in te krijgen. Ik ben met Isabelle en haar vriendinnetje Manouk en haar moeder Monique een weekend naar Parijs geweest. Erg leuk en vermoeiend. Voor de meiden een leerzame ervaring, vooral de confrontatie met zoveel verschillende soorten mensen. Zo ongeveer 40% van de inwoners is van Afrikaanse afkomst. Voor Isabelle goed om alvast aan de kleur te wennen. Want dat schijnt toch wel een schok te zijn in het begin, dat je als 1 van de weinige blanken tussen alleen maar zwarte mensen zit. Daar trek je wit van weg.
Ik ben nog steeds bezig met Swahili-les bij Emma Crebolder in Maastricht. Het is niet makkelijk om een taal in 3 maanden onder de pet te moeten krijgen. Maar goed, ik leg nu een basis en ga daar gewoon verder studeren.
Verder ben ik vooral bezig met regeldingetjes en opruimacties. Vorige week zijn we geinterviewd door TV Valkenburg over onze plannen. Ze zijn van plan om een vervolgreportage te maken op locatie!
