Zaterdagavond stond er een eenzaam echtpaar op Kilimanjaro-airport. Om half negen zou het vliegtuig landen, dus Gaspard kwam om negen uur rustig aangewandeld, bleek het vliegtuig wind mee te hebben gehad en waren de formaliteiten allemaal erg vlot afgehandeld. Een licht gevoel van paniek had al postgevat bij mijn ouders: we weten niet eens waar ze wonen! We hebben geen telefoonnummer! Maar gelukkig, een klein uur later stonden we met z'n allen met stukken kaas, een pak hagelslag en een zak spekjes in onze woonkamer.
Maandag zijn ze naar de stad geweest en waren flink onder de indruk van het kleurige straatbeeld en de gaten in het wegdek. Verder hebben we al leuke plannetjes gemaakt. In het weekend gaan we met z'n allen een mini-safari doen. Zondag wordt Henk 70, dus dat wordt een speciale verjaardag. Maandag tot donderdag gaan ze met een vliegtuigje van Drop Air naar Zanzibar. Gisteren hebben ze beiden een Chinese massage gehad. Henk had een béétje een stijve nek namelijk, en inmiddels is het een hele érge stijve nek. Maar dat had de masseur ook voorspeld: het zou eerst erger worden. Maar zo erg! De westerse brufen helpt gelukkig wel.
De eindstand van de sponsoropbrengst is bekend gemaakt. Het is het hoogste bedrag dat ooit met een schoolactie is verkregen. Hieronder het stukje dat door de directeur in de nieuwsbrief aan alle ouders is geschreven:
Kilimanjaro Marathon
Team ISM had nearly 100 participants in the Kilimanjaro Marathon and Fun Run which took place on 1st March. 90 of these were runners and there were a number of volunteer assistants including our current scholarship students. To date TSh 5,290,700/- has been raised for the Scholarship Programme through this fantastic effort.
Special thanks got to:
Aline Kruit. The only Team ISM runner to do the full marathon also raised the most money for the ISM Scholarship Programme. She fundraised on her blog and raised TSh 3,200,000/=. Aline wants to give a special acknowledgement to children of Anna Knops's class in Holland who raised $282 by doing all kinds of work for their parents, neighbours and family like carwashing, gardening etc. Aline wins the i-pod nano.
Mari Skarp (D1). Mari was the top fund-raising student on the Moshi Campus. Mari raised TSh 474,700/= and wins the i-pod shuffle.
Maike Kusserow (P6). Maike was the top fund-raiser in Arusha Campus who raised TSh 250,000/=. She wins the i-pod shuffle.
Congratulations to all involved. If you still have some outstanding pledges, please bring them to the Development Office in school as soon as possible.
5,2 miljoen shilling is ongeveer 3200 euro. Leuk, een i-pod nano, ben benieuwd hoe lang ik 'm uit de handen van de meiden kan houden. Ondertussen zit ik nog steeds met de gevolgen, pijnlijke knie na ongeveer 1 kilometer hardlopen. Heb nu besloten dat ik de komende 2 weken geen hardloopschoen mag aanraken, en dat ik ga zwemmen met Gaspard. Dus waarschijnlijk was dit m'n eerste en laatste marathon, ik ben er blijkbaar niet op gebouwd of al te oud voor.
Isabelle en Anna hebben een afscheidsdienst gehad voor Moscow, het overleden paard. Hij is begraven ergens achter de school op een braakliggend terreintje. Terrie, de eigenaresse, leidde de dienst. Ze had een tafel neergezet, er was kinderchampagne en een aantal paardenmeisjes droeg een gedicht voor. Judith, één van de meisjes, kon het niet aan. Dus Terrie las haar gedicht voor, met zonnebril op. Er werd menig traantje geplengd, maar het was dan ook het beste paard van stal. Isabelle zou met hem een examen afleggen, level 7. Nu met een ander paard, mister Bean, dat lang niet zo veel beheerst als Moscow, wordt het level 3 of 4.
Iedereen die mijn ouders een beetje kent, weet dat ze altijd nogal met het weer en temperaturen bezig zijn. Dus hebben we een klok met temperatuurmeter van ze gekregen. En wat blijkt, het is midden op de dag wel tussen de 35 en 38 graden, in de schaduw. Nu snap ik waar die zweetaanvallen vandaan komen, ik dacht al dat het opvliegers waren. 's Morgens vinden we het altijd zo lekker koel, en tot onze verbazing is het dan nog 22 graden. De meiden zitten dan bijna klappertandend aan het ontbijt.
Afgelopen weekend was er “international day” op school. Allerlei landen had een eigen kraampje met nationale versieringen en eten. Er waren o.a. kraampjes van Duitsland, Zuid Amerika, Canada, Zuid Afrika, Australië, Mauritius, Tanzania, Engeland, India. Wij hadden op de Nederlandse tafel delfts-blauwe en oranje spulletjes, en klompen. Als eten poffertjes, appeltaart en speculaas om uit te delen. Verder konden de kinderen ganzenborden en oud-hollands memory spelen. Alle Nederlanders hadden oranje shirts aan en geschminkte vlaggetjes op de wangen. Beetje stereotiep natuurlijk allemaal, maar ja, wat moet je anders laten zien, de gevolgen van de kredietcrisis? En het blijft altijd leuk om mensen aan de neus te hangen dat we allemaal op klompen lopen.
