De marathon is goed gegaan. Ondanks de warmte, het was tegen de 30 graden, en de nare helling tussen 20 en 30 km. Uiteindelijk heb ik er 4 uur en 45 minuten over gedaan. Het was een geweldige ervaring. Het eerste gedeelte ging door de buitenwijken van Moshi, daarna over de vermaledijde Arusha-road, 6 km heen en 6 km terug, toen door de stad langs het stadion waar we gestart waren, daarna de berg op langs de koffieplantages, en dezelfde helling weer naar beneden. De Arusha-road was weer gevaarlijk, er reden gewoon vrachtwagens en bussen langs en op een brug lag een net overreden dode hond. Op mijn heenweg kwamen de snellen alweer terug, de eerste 40 alleen maar Tanzanianen en Kenianen. Bij 8 km werd ik tot mijn enorme verbazing ingehaald door snelle Simon. Hij was een kwartier te laat begonnen want zijn auto wilde niet starten. De halve marathon ging alleen de berg op en naar beneden, dat was heel leuk want toen ik begon met omhoog lopen, kwamen er allerlei mensen die ik ken naar beneden rennen. Ze leken heel blij dat ze mij niet waren. Op die berg had ik het wel zwaar, pijn in m'n zij en een beetje in m'n knie. Gelukkig had ik regelmatig support van Gaspard en de rest van de familie. Ik moest af en toe een stukje lopen, maar dat deden er meer. Op de weg naar beneden zag ik nog vrij veel mensen naar boven komen, dus ik was beslist niet de laatste, gelukkig. Naar beneden ging natuurlijk een stuk makkelijker. Er liepen steeds kinderen op slippers stukjes mee. Wel schattig, maar ook irritant ivm struikelrisico. Nadat ik over de finish kwam, kon ik bijna geen poot meer verzetten. En nu loop ik nog rond alsof ik net bevallen ben. Maar het was het helemaal waard.
En wat niet onvermeld mag blijven: Isabelle heeft de FunRun gedaan, 5,8 km in ongeveer 40 minuten. Ze was de enige van haar klas. Ze is trots, maar wil wel naar het KCMC (ziekenhuis) ivm de pijn in haar benen.
Daarna zijn we gaan lunchen met de meiden-club waar ik altijd mee ren, met de gezinnen. Zij hadden de halve volbracht en waren ook helemaal opgetogen (endorfine-effect). Een erg leuke afsluiting, en we hebben meteen maar een herstelloopje gepland voor as dinsdag. Na twee maanden dronk ik eindelijk weer een biertje, heerlijk.
De einduitslag van de sponsoropbrengst en de foto's volgen één dezer dagen. Het was fijn om te weten dat er meegeleefd werd in Nederland.
