Onder beide grote tenen een bloedblaar en flinke spierpijn in mijn benen, maar ik heb het gehaald: de top van Mount Meru op 4562 meter hoogte. De berg ligt in het National Park van Arusha en bij binnenkomst zie je meteen zebra's, giraffen, bavianen en buffalo's. Ik zat opgepropt in een auto vol rugzakken, kookspullen, Saudy de kok, Selemeni de hulpkok, Andi en Alex. Andi is een 30-jarige duitse student die hier een half jaar stage heeft gelopen in een irrigatieproject. Een blij, sociaal en beetje onhandig figuur die ik via-via heb kennengeleerd. Hij deelt een flat met Alex, een 37-jarige vent van het stoerdere type, met een tanzaniaanse vader en een duitse moeder die hier sinds 4 jaar een reisbureautje heeft. Hij verkoopt onder andere Mount Meru-trips, maar was er zelf nog nooit op geweest. Het handige was dat hij alles goed kon regelen tegen kostprijs. We kregen ook nog 2 dragers mee, 1 voor de keukenspullen en 1 voor mijn rugzak en daarnaast Michael de Ranger. De ranger sprak vloeiend engels, en ook nog een paar woorden in andere talen, onder andere nederlands. Duidelijk zo iemand die gewend is toeristen te charmeren. Ik vond hem eerlijk gezegd een beetje glad en langdradig. Maar goed, hij heeft mij wel op weg naar de top over enkele moeilijke stukken heen geholpen.
De eerste dag naar de Miriakambahut, een tocht van ongeveer 4 uur met schitterende vergezichten. In de hutten sliepen we in kamertjes van nog geen 3x3 meter, met 2 stapelbedden. De eerste nacht was een ramp, niet alleen de geur van opdrogende bergschoenen, vochtige matrassen en germaanse winden, maar Andi in het bed boven mij was ook nog 's snipverkouden. Snif, snuit, omdraai, hoest, slok water en dit maal honderdvijftig. De tweede dag in 4 uur naar de Saddlehut en s'middags nog een korte wandeling naar de top van Little Meru, een soort pukkel op de grote Meru. Het traject naar de Saddlehut was prachtig, door tropisch bos. Iedereen die wel eens in de Droomvlucht heeft gezeten in de Efteling weet waar ik het over heb. Grillig gevormde bomen met over de takken gedrapeerd mos, vogelgeluiden, flarden mist, alleen de trollen en elfjes ontbraken.
Die nacht moesten we om 1 uur opstaan voor de weg naar de top. In de kou, in het donker met de hoofdlamp op, sommige stukken over los lavazand, andere over losliggend gesteente en iets te vaak over rotsen. Ik liep af en toe echt te worstelen en dan voel je je wel een erg stijve hark als je ziet dat op dezelfde trajecten de ranger met zijn handen in zijn zakken loopt en de drager met zijn armen over elkaar. De laatste paar honderd meter was echt klimmen met handen en voeten, maar net na zonsopkomst bereikten we de top. Andi had een beetje last van de hoogte, maar daar had ik gelukkig geen probleem mee. Het was een geweldige ervaring om onder de Tanzaniaanse vlag te staan met een adembenemend mooi uitzicht. Maar ja, toen weer naar beneden.....Om 11 uur zaten we aan het ontbijt in de Saddlehut, daarna 2 uurtjes gerust, en toen verder afgedaald naar de Miriakambahut. Die dag ongeveer 12 uur gelopen, eerst 1000 meter gestegen, toen 2000 gedaald, ongeveer 19 kilometer, dus je kunt je voorstellen dat we om 20.00 heel blij waren met ons meurende slaapkamertje. Die nacht als een blok geslapen.
Gisteren hebben we de laatste afdaling gemaakt en toen terug naar huis. De geurbeschrijving van de auto zal ik achterwege laten, maar als ik vertel dat er nergens douches waren en in de Saddlehut zelfs helemaal geen stromend water, en dat de kok en hulpkok nog aan het vasten waren in verband met de ramadan, dan kunnen we wederom spreken van een adembenemende ervaring.
Met Gaspard en de kinderen was alles prima gegaan. Anna is derde van de 4 geworden op de sportdag. Vanaf donderdag hebben de meiden 2 weken vrij en gaan we een paar dagen richting de kust, naar de Capricorn Beachcottages, vlak boven Pangani. Isabelle heeft haar rapport gekregen, met allemaal prima cijfers. Echt heel knap, veel nieuwe leerstof en dan ook nog 's alles in het engels. Voor de meiden een welverdiende vakantie, en voor ons, tja....nog niet echt verdiend. Maar wel lekker!
