Gisteren een heel leuke dag gehad. Eerst ben ik met een nieuw loopmaatje gaan hardlopen, ze heet Gordana, komt oorspronkelijk uit Macedonie, en heeft een duitse man. Hij werkt bij een waterirrigatiebedrijf en ze hebben een zoontje van 1. Ik kwam haar, samen met Anna en Maria, op het pad naar ons huis tegen, we begonnen een praatje (blij met iedere aanspraak!), ze nodigde ons uit bij haar thuis voor een ijsje (dankbaar aanvaard!) en al snel kwam ik erachter dat ze rent (toen beet ik meteen door natuurlijk!).
Om 10.45 vertrokken we naar Arusha, een stad 80 km verderop. We hadden nog wat spullen voor school nodig, en daar zijn wat beter gesorteerde winkels. We gingen met Solomon in de volkswagenbus. Het zou een ritje worden van een uur ongeveer. Uiteindelijk kwamen we om 13.30 aan. In een dorpje langs de weg werden we aangehouden door een politieagente voor papierencontrole. Alles in orde, maar de auto wilde niet meer starten. Het dorpje was een belevenis op zich. Overal mensen met kippen, ezels, manden op hun hoofd. Eerst durfden de meiden de auto niet uit, maar toen het wat langer ging duren en de temperatuur in de auto steeg, kwamen ze er schoorvoetend uit. En natuurlijk zijn we dan een attractie, maar het gaat allemaal zo gemoedelijk. Colaatje gekocht voor 6 cent.
Na een half uur reed de auto weer, daarna nog een paar korte stops waarin Solomon, zelf automonteur gelukkig, wat reparaties uitvoerde en na 3 uur kwamen we aan in Arusha.
De route was prachtig, uitzicht op de bergen, maar vooral het schouwspel langs de weg is zo fascinerend. Er lopen kuddes koeien en geiten langs de weg, je passeert een Maasai op een fiets, in de verte zie je iemand lopen, waar naartoe?, vrouwen in felgekleurde jurken, armoedige dorpjes met muurreclames van omo en coca cola, 6 handelaars op een rijtje met volle emmers tomaten en uien.
In Arusha kwamen we in een supermarkt annex huishoudwinkel terecht. We zitten steeds met het dilemma: hebben we dit dit jaar werkelijk nodig? We proberen een basic huishouden te houden, maar langzamerhand zal het wel dichtslibben, net als de Oosterweg. Want ja, een knoflookpers, rasp en kurkentrekker zijn eigenlijk wel basics..... En zo stimuleren we toch de lokale economie?!
De terugweg ging 2x zo snel, volgens Solomon omdat de terugroute meer omlaag ging dan de heenweg.
We kunnen inmiddels ook post ontvangen. Het adres luidt:
Gaspard BRM Knops
p.o. box 8475
Moshi
Tanzania
Mijn nieuwe mobiele nummer: +255764930646 (mijn oude nummer 06 51555286 is definitief uit de lucht, want was van mijn werk)
Gaspard's nieuwe nummer: +255787173995 (zijn nederlandse nummer 06 24442424 wordt weer operationeel bij terugkomst)
Het is gelukt om nieuwe foto's te publiceren.
